تاسیان را نباید سخت گرفت. تاسیانی که با تیتراژ ماهی سیاه کوچولو و یاد صمد بهرنگی آغاز می‌شود جذاب است، تاسیانی که عطر خوب عشق ورزیدن را به مشام می‌رساند جذاب است، تاسیانی که به ما یادآوری می‌کند «برای زیستن دو قلب لازم است؛ قلبی که دوست بدارد و قلبی که دوستش بدارند» جذاب است؛ اما تاسیان یک ماکت زیبا از چند داستان عاشقانه است که در اندازه‌های یک ماکت احساس خوبی به مخاطب می‌دهد، اما این ماکت هیچوقت ساخته نمی‌شود، اگرچه بازیگرانش در غایت هنرآفرینی نقش ایفا می‌کنند.