به گزارش الوند، طبق آمارهای منتشر شده هم اکنون ۱۷۰ هزار معلول در سطح استان همدان وجود دارد که ۷۰ هزار تن در همدان زندگی می‌کنند. معلولیت‌های جسمی حرکتی بیشترین آمار جمعیتی معلولان این استان را تشکیل می‌دهند که به دلیل نبود امکانات نمی‌توانند به راحتی در سطح شهر تردد کرده و حتی به پارک بروند. اکثر معلولان امکان حضورشان در سطح شهر وجود ندارد و نهادهایی نظیر شهرداری‌ها این امکان را برای تردد مناسب معلولان در شهرهای سطح استان ایجاد نکرده‌اند. این در حالیست که همواره دولت‌ها قوانینی را در راستای آسان‌سازی زندگی برای معلولان مصوب کرده اما تاکنون اجرایی نشده است.
یکی از فضاهای شهری نامناسب برای استفاده معلولان و سالمندان، ایستگاه‌های اتوبوس (پارک‌سوار) است که بخشی از آن به فرهنگ غلط توقف وسایل نقلیه شهری در ایستگاه‌های اتوبوس برمی‌گردد که باعث می‌شود اتوبوس در جایگاه خود توقف نکرده و مسیر سوار و پیاده شدن معلولان و سالمندان دورتر، سخت‌تر و اغلب با خطر افتادن آنان همراه شود.
از دیگر موانع شهری در بحث مناسب‌سازی فضاهای شهری برای استفاده معلولان و سالمندان، وجود پله‌ها در ورودی بانک‌ها و یا مسیر دستیابی به دستگاه‌های خودپرداز بانک است که فقط برای تعدادی از بانک‌ها، مسیر رمپ آن هم اغلب با شیبی تند تعبیه شده است.
لازم به ذکر است در زمینه مناسب‌سازی معابر شهری همدان جلسات متعددی برگزار شده است که اعضای شورای شهر تاکید بسیاری در این زمینه داشتند اما بسیاری از مشکلات هنوز حل نشده است؛ به عنوان مثال پیاده‌راه‌سازی خیابان بوعلی مشکلات بسیاری را در این زمینه ایجاد کرده است؛ چرا که تمام مطب‌ها و داروخانه‌ها در این خیابان بوده و مشکلات متعددی جهت تردد در این خیابان برای سالمندان و معلولان همچنان وجود دارد.
در واقع مناسب‌سازی معابر در سطح استان برای معلولان اصولی نیست و معلولان نمی‌توانند به درستی از معابر استفاده کنند و حتی در بحث بهسازی مسیرها به گونه‌ای پیاده‌راه‌سازی شده که افراد نابینا یا کم بینا همچنان با مشکل مواجه می‌شوند.
با توجه به اینکه درصد زیادی از ساختمان‌های دولتی مشکل رفت و آمد دارند، از این رو ورودی درمانگاه‌ها، بیمارستان‌ها و ساختمان‌هایی که جامعه هدف، بیشترین تردد در این مکان‌ها را دارند باید به عنوان اولویت در این زمینه مناسب‌سازی، بهسازی و یا بازسازی شوند.
نویسنده: صادق سوری