داستان و ساختار روایی
داستان «کنکل» حول محور دزدی‌های مکرر از یک کارخانه می‌چرخد که با ورود پلیس به ماجرا، تنش و تعلیق داستان افزایش می‌یابد. نویسنده با ایجاد یک فضای معمایی و جذاب، مخاطب را وادار می‌کند تا به دنبال سرنخ‌ها بگردد و از پیچیدگی‌های داستان لذت ببرد. در این سریال، شخصیت‌های مختلف کارگران و کارمندان به عنوان مظنونین دزدی، به خوبی طراحی شده‌اند و هر کدام با ویژگی‌های خاص خود، به جذابیت داستان افزوده‌اند.
ترکیب کمدی و پلیسی
یکی از ویژگی‌های بارز «کنکل»، توانایی آن در حفظ مرز بین کمدی و پلیسی است. این سریال به طرز هوشمندانه‌ای از شوخی‌های ظریف و شیطنت‌های کلامی بهره می‌برد، بدون اینکه به سمت اغراق برود. در نتیجه، تماشاگر از تماشای یک اثر پلیسی لذت می‌برد که در عین حال حس خنده و سرگرمی را نیز به همراه دارد.
بازیگری و شخصیت‌پردازی
بازیگران این سریال به خوبی در نقش‌های خود ظاهر شده‌اند و هر یک به شکلی روان و طبیعی به ایفای نقش پرداخته‌اند. بازیگران گذری نیز به خوبی انتخاب شده‌اند و این نشان‌دهنده انتخاب‌های دقیق کارگردان است. در «کنکل»، شخصیت پلیس به گونه‌ای طراحی شده است که با وجود جنبه‌های کمدی، قابل باور و واقعی به نظر می‌رسد.
ریتم و فضاسازی بصری
ریتم بصری سریال به خوبی با دیالوگ‌های شوخ‌طبعانه همخوانی دارد. کارگردانی لبافی‌پور با استفاده از تکنیک‌های مناسب، توانسته است فضایی جذاب و متناسب با داستان ایجاد کند. این ریتم به تماشاگر اجازه می‌دهد تا به راحتی با خط داستانی همراه شود و از تماشای لحظات کمدی و پلیسی لذت ببرد.
«کنکل» به عنوان یک سریال پلیسی/کمدی، موفق شده است تا تجربه‌ای سرگرم‌کننده و جذاب را برای مخاطبان فراهم کند. با حفظ تعادل بین عناصر مختلف داستان، در نهایت، «کنکل» نشان می‌دهد که چگونه می‌توان با ترکیب هوشمندانه ژانرها، به خلق یک اثر جذاب دست یافت.